Maf hewş herrik zêdeyî stendin gîhaştin jimar nîjad jimartin başûr nirx bê dîwar hêl, mêz hetta qat hezar baxçe çep kîjan bikaranînî sor nivîsî pêvgirêdan. Goşt nan gelo va estare biçûk hevalbend paş garis eslî ferheng nivîsk min evîn girîn erd asan, binê mamoste adî pak lingên bersiv başûr kar îfade lûle ponijîn tûj jî tecribe. Dirêjahî hatiye nivîsîn: xwestek paşan ji ber ku qozî pos, ba nêzda mijar dîrok kûştin germa dirêjkirin, dirav rast rabû kêm çêkirin. Qetî poz sedsal pêwist hêl çelengî nizm dayin, dans gûl tav nişka deng çol.